Opoka......prawie

Własna piersią Cię osłonię, własną dumą
A miłością swą ogarniam wszystkich wkoło
W blasku myśli mej bezpiecznie można zasnąć
W ogniu serca mego wszystkim jest wesoło

Każdą zwadę, spór, czy kłótnię małą
Autorytet mój zakończy kompromisem
Ostrym wzrokiem swym ogarniam przestrzeń całą
Wszystkim w koło się przyglądam, wszystko słyszę

Już poeci o mnie wiersze – cud tworzyli
Przykład macie na to zresztą tu i teraz
Kochankowie w cieniu mym nie raz grzeszyli
Pod egida mą rozkwita wiara szczera

Dzięki mnie rozkwita zgoda, miłość, szczęście,
Jednak szczerze wyznam......mam problemy z kotem
Lekceważy mnie, omija, przeskakuje
Myśli: wolno mi, bo jestem tylko......płotem

Dziś już takich nie budują.......

autor

Petros

Napisany: 2007-01-08 Dodano: 2007-01-09 00:39:56

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie