Opowiem wam sen...

nigdy więcej filmów grozy przed snem.

awersja na inność, najłatwiej nie lubić.
zrozumienie boli, to zawiły proces. Kafka jest
za trudny bez porannej kawy. minoskułą zapisane
na mankiecie hasło. w kredycie na końcu zawsze
jakiś haczyk. transparenty głową w piachu zakopane.

dwa kołki wysoko w kok gejszy upięłam.
na srebrno kokarda. szkarłatna litera na odkrytej piersi.
si - krzyknęłam - ogień. prometeusz sięgnął.

w katakumbach mumie w skórzanych
bandażach, drutem wyciągnięta z trzewi osobowość.
niech się kundle cieszą, dzisiaj panicz stawia.

aorta zaprasza wypinając szyję. dwum maleńkim
dziurkom spadek przekazano. zbrakło luster cieniom,
antidotum ściskam, co najlepsze biorę,
przed resztą uciekam. można zamknąć wieko.
kur już pieje pierwszy...

błogosławię budzik, dzięki Bogu dzionek.

Masz rację zorianna , zgrzytało, więc wywaliłam. dzięki za słuszną uwagę.

autor

błońskaM

Napisany: 2009-04-05 Dodano: 2009-04-05 14:10:26

Ten wiersz przeczytano 1096 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie