Opowieść o człowieku kariery

Napisany w ramach odprężenia

Proszę Państwa, oto Krzyś.
Krzyś se kupił teczkę dziś.
Gdzieś z przeceny i na raty,
bo nie starcza mu z wypłaty.
Chociaż z dermy jest to coś,
ale z Krzysia jest już gość.
Predyspozycje już teraz ma,
na kierownika stołek się pcha.
Jak spłaci teczkę kupi kapelusz,
wtedy od Krzysia z daleka, nie rusz.
Aby to miało ręce i nogi,
potrzebny krawat jakiś niedrogi.
I już naczelny w pas mu się kłania,
bo cóż taki szarak ma do gadania.
Portkami trzęsie, oczami wodzi,
a nuż człowiek z teczką jemu zaszkodzi.
Bo jak mu się zechce lakierki fasować,
to będzie swe biurko musiał pakować.
Dalej nie piszę, bo szkoda pióra,
w sejmie jest miejsce, niewielka dziura.
I jeszcze nie jedni ze stołków by spadli,
ale Krzysiowi teczkę ukradli.
Zgubił kapelusz, buty pozdzierał
i tu się kończy jego kariera.
Z krawatu jeszcze zrobił pożytek,
wziął się powiesił sobie na zbytek.
I na tyle by to było,
gdyby coś się nie zdarzyło.
Bo krawat strzelił, bo z kiepskiej szmaty,
a Krzysiu upadł łamiąc swe gnaty.
W głowę się walnął o kamień duży,
a to niczego dobrego nie wróży.
Poderwał się z ziemi, krzyknął eureka
i zaczął do domu szybko uciekać.
W domu poskładał wszystko do kupy,
twierdząc, ze świat jest cały do d..y
Kupił se zeszyty, książki, ołówki
i poszedł do szkoły do wieczorówki.
Od drugiej strony to wszystko ugryzie,
jak skończy szkołę wyżej gdzieś wlizie.
Kraj jest w potrzebie i Krzyś to widzi,
tego, co robił teraz się wstydzi.
Bo w demokracji kraj nasz ludowy,
wymaga ludzi, co mają głowy
Pełnych inwencji i animuszu,
a nie osłów z teczką i w kapeluszu.

autor

Sotek

Napisany: 2009-12-15 Dodano: 2009-12-15 18:20:48

Ten wiersz przeczytano 1492 razy

Oddanych głosów: 55

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie