* * * OPOWIEŚCI SERCA DRŻENIEM...
Pragnienie siebie we mnie rozbudziłaś Kiedy ze swoich światów do mego przybyłaś Dziś jesteś we mnie... sobą inspirujesz Dajesz mi siebie... i mnie w sobie smakujesz
ONA... jest to piękno Tęczy kobiecą naturą
tworzone
Które swoją miłością wszystko, co żyje
spowija
ON... najwyższa siła sprawcza... nim życie
jest sycone
Idzie do przodu... w niej swoje marzenia
rozwija
* * *
Zmierzch... Ptak Krasnopiór do swojej Nimfy
przylatuje
ON swoimi skrzydłami całą jej postać
obejmuje
W siebie zatopieni nad brzegiem wodospadu
przysiadają
Opowieści skalnych wierchów z uwagą
słuchają
Szumią prastare drzewa... cichutko brodate
mchy gadają
Roztaczają opowieści, które w swej pamięci
maja
Wspominają Słońca blaski... poświatę
księżycowej zorzy
Każde z nich słowem duszy swój kamyczek
włoży
Napływają ciche słowa... wyszeptane
wspomnienia się wiją
Płyną zewsząd opowieści sycone tęczową
nadzieją
A każde słowo klejnotem... każde
rozpłomienione blaskiem
W swoim wnętrzu rozpalone Jutrzenki
brzaskiem
Zasłuchani... przytuleni... pięknymi
słowami zaczarowani
Krasnopióry Ptak i Nimfa swym uczuciem
wezbrani
U stóp srebrnego potoku szmer.. z tajemnej
płynie krainy
Szemrze śpiewnie niosąc sobą zapomniane
nowiny
... Gdy dusza z radości śpiewa Wszystko wokół dla serca pięknym się staje Uczucie w Tęczy dojrzewa Wzajemne pragnienie nieskończone się wydaje napisany Warszawa, dnia 27.02.2008r.
Komentarze (5)
Piękne wiersze -pozdrawiam
Piekny opis ...
Ptak , który skrzydłami swymi ...obejmuje Ciebie -, a
potem tecza ..smak miłosnych uniesien , spełnienia
,piekno spotkania , to co było , co jest i co bedzie
...
Jest troszke Mickiewicza - Przedsawiono najwieksza
wartość tego, co było kiedys , a czy bedzie
////???????
Lubię dawne opowieści
(o tym szumią stare drzewa)
W tych legendach pęki treści,
dzisiaj małe skrawki nieba.
że ją kochał, Ona jego,
że zgubili sami w sobie,
a ich miłość ( tak na pewno)
przeszła pieśnią w nieskończoność….Jest w Twym
wierszu atmosfera magii, tajemnicy ze Świtezianki
Mickiewiczowskiej. Właśnie w tym tkwi piękno i
szczerość emocji Ptaka, (tylko dla Niej) Ona została
przez Niego wybrana, aby ją kochał, chronił i wspierał
w chwilach trudnych. Bo serce jego przepełnione
prawdziwą miłością. TAK?
No cóż, wiersz taki jak wszystkie inne, wręcz
powielony. Te same "tęcze" "krasnopióra" i "nimfy",
fajny jest raz czy dwa ale nie 100
Opisuję swoim słowem miłość, która w Nas zaistniała
Choć ułomna jest moja mowa, piękno zapisać by chciała
I może uda się mnie wypowiedzieć to, co sercem czuję
Jakże bardzo Nasze uczucie mnie całego dzisiaj raduje
To uczucie objawiło się w Nas taj niespodziewanie
Przewidzieć, że przyjdzie, nie byliśmy w stanie
Dziś jest w u Nas sercach, włada myślami Naszymi
I kto zgadnie jakimi chodzi drogami dziwnymi
Gdy spotkaliśmy się po raz pierwszy, to COŚ zaiskrzyło
Bo między Nami nieoczekiwanie to COŚ się wydarzyło
Do dzisiaj miedzy Nami to COŚ jest tak bardzo cennego
Bo to COŚ jest największą wartością związku Naszego
W Naszych oczach, gdy pierwszy raz spojrzenia się
spotkały
Wszystkie gwiazdy nieboskłonu się pozapalały
Twoja miłość obrazem w mym spragnionym sercu się
odbiła
A od mojej w Twoim sercu iskra się rozżarzyła
Dzisiaj wiemy, że Nasza miłość, co klejnotem się stała
Na trwałe w sercach zagościła, bo odejść nie chciała
Choć wypędzana, z uporem wciąż do Nas sama wracała
Z postanowieniem, że to w Nas na zawsze pozostała
Czy pamiętasz dzień, kiedy o swej miłości powiedziałem
Kiedy przed Tobą, jak uczniak jąkając się wyznałem
Że kocham, że w mym sercu całą sobą przestrzeń zajęłaś
Że w niewolę swojego serca, całego już mnie wzięłaś
Czas przemija, a uczucie Nasze wielkim pozostaje
To co cennego mamy mnie tak cennym się wydaje
Wartość w sobie niesie, duszę moją rozbudowuje
A serce moje wielkimi emocjami co chwilę raduje
Autor HERMES Kolejny bajerek