OptyMityzm

wstanę rano uśmiechnięty
jak diabełek wniebowzięty
pech, nieszczęścia, mroczne mary
im z mą weną nie do pary
nawet gdy spróbują sztuczek
ja i tak odnajdę kruczek
wezmę wspomnień ciepłą masę...
i ulepię...
ze strachu wiklinowe trampki
ze wstydu betonowe dzbanki
i napełnię śmiechem trumnę
i rozwieję myśli bzdurne
potem pójdę w swoją stronę
jak titanic wnet zatonę
lecz nie w wodzie a w marzeniach
blasku snu i łez promieniach...

bo życie jest piękne tam gdzie tego nie szukamy ;)

autor

ConsP

Dodano: 2006-10-29 10:39:54

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie