opuszki
dotyk twój niczym świtanie całujące
szczyty o zaspanym poranku
w parujących górach
jak nagly ciepły powiew w wychłodzonej
bryzie o złotym wschodzie słońca
nad drżącym oceanem
dotykaj
dotykaj nie przestawaj
mnie stwarzać
opuszki demiurgami
oblekającymi w skórę
miłość by ochronić
miliony jej czułek
autor
Pasjans
Dodano: 2020-09-20 14:31:27
Ten wiersz przeczytano 1999 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
Rozbudzający wyobraźnię przekaz.
Pozdrawiam.
Marek
Tak mi się przypomniała piosenka
https://www.youtube.com/watch?v=hE6_0ujJikc
Przepiękny wiersz i pragnienie przemycone w wierszu.
Niech się spełni.
Pozdrawiam serdecznie.
Raz jeszcze czytam i podziwiam,poza tym to zgadzam się
z komentarzem
Wandy Kosma, msz wiersz jest doskonały i nic nie
trzeba w nim zmieniać.
Pozdrawiam :)
Wspaniały. Nic dodać, nic ująć, broń Boże :)
Pozdrawiam :)
Tu z cii_szą tylko w połowie się zgodzę, że ostatnią
strofkę można przekreślić, bo jednak o demiurgach
ciocia Wiki podpowiada inaczej.
Natomiast tytuł - zupełnie na miejscu. Cii_szo - a
dlaczego Ci się opuszki już zużyły? Wcale nie są takie
oklepane, ani banalne. Wręcz przeciwnie - zawsze
pożądane np. na pleckach pod kołdrą, od razu cieplej
się robi.
(aha - .... albo nic)
A! i najwazniejsze, tytuł calkowicie do bani. Nie
gniewaj się, ze tak wprost pisze, ale szkoda mi
wiersza, a opuszki... no cóż, to tak ograne słowo,
takie powtarzalne, takie zużyte, banalne i bardzo nie
pasujące do tego pięknego wiersza. Błagam: wywal te
opuszki.
a ja napiszę tak: to piękny wiersz, dla mnie erotyk,
ale konczę go sobie czytać na słowach: dotykaj dotykaj
nie przestawaj mnie stwarzać.
ostatnia strofa, oczywiście tylko dla mnie, jest
dopowiedzeniem, które troszkę za bardzo dopowiada. Zaś
to co zacytowałam, cudne:)
A spróbuję się pobawić w "mądralę" i popisać nieco
więcej.
Opinia 1 czytelnicza.
Ach jak pięknie. Pozdrawiam z podobaniem.
Opinia 2 znafffcy
Tu jest poezja. Tylko czytać i polecać innym, by
wiedzieli jak ona wygląda.
Opinia 3 mądralińskiego znafffcy.
Od kiedy to w wierszu daje się te same nielubiane
przez poezję części mowy? Masz w pierwszych 3 (słownie
trzech) wersach, 2 (słownie dwa) imiesłowy?? Imiesłów
w poezji to jak strach na wróble w rajskim ogrodzie.
Imiesłów to wróg poezji.
Reszta - jako tako, albo jak cie moge. No. Jeszcze
drabina przed tobą stoi.
Opinia moja. Opuszki - taka ich budowa, że mają w
sobie tyle właściwości. A demiurgi potrafią wiele. Sam
tytuł już prowadzi do celu. Zatrzymuje, jak znaleziony
borowik po kwadransie grzybobrania. Pozdrowienia.
Piękna poezja :)
jak zwykle
pięknie i obrazowo napisany wiersz;
pozdrawiam Karolu:)
Miłość ma to do siebie, że można ją opisywać na różne
sposoby, Twój opis jest bardzo fajny :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Subtelnie o miłości.
Bardzo mi się podoba, pozdrawiam serdecznie :)
Delikatne, czułe palce przydają się nie tylko
pianistom. Pozdrawiam z dużym podobaniem. Arek. :):)
Mówiący o tym że mężczyźni też bywają wrażliwi.