orchidea

W Twym sercu wyrosła orchidea
Piękna i dorodna
podlewasz ja łzami rozpaczy
Chodź słone łzy i słońca nie zobaczy
Wciąż bujnie tuli się do wiatru.

W mym sercu rośnie róża
podlewana łzami rozpaczy
Chodź patrzy wciąż do góry
to słońca nie zobaczy

A słońce z poza horyzontu wciąż szuka tutaj cienia
Już dawno przyszła zima i promyk jeden błądzi
A słońce zapomniało po promyk nie przychodzi

A Wielki Pan
Wysłuchał próśb jego na kolanach
I wiosna przyszła nagle
już inny świat odsłania

I kwiaty nasze kwitną nie podlewane łzami
bo łzy Odeszły dawno
z pełnymi łez chmurami

W Twym sercu rośnie róża
nie podlewana łzami
I brak jest orchidei
swym pięknem już nie rani

A smutek tak zwiędnięty odchodzi gdzieś w nieznane
Odchodzi szukać tego co jeszcze nie poznane
Odchodzi w świat daleki
a wszystko dookoła
Posiada tajemnice, on odkryć ich nie zdoła
Bo szuka gdzieś daleko
tych rzeczy nie odkrytych
A blisko niego leży na skale sens wyryty
On bez powodu jednak odjechał w świat daleki
Nie znalazł sensu,
wrócił
przepłynął morza ,rzeki
Odnalazł swoją skałę i sens z niej odczytał
A róża ciągle rośnie? tak od niechcenia spytał...
A róża rośnie nadal chodź łzy już tu nie płyną
I orchidei nie ma wyrosła w innym sercu
Słońce odnalazło promyk ukryty pod kurtyną
A wystarczyło przecież odrzucić dumę, chciwość
I kochać się nauczyć pokonać pożądanie
bo światła błysk choć jaśniejszy
Promieniem się nie stanie...

autor

Pikero

Napisany: 2004-08-10 Dodano: 2004-10-21 00:01:38

Ten wiersz przeczytano 1060 razy

Oddanych głosów: 68

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie