Osamotnienie...

Wszystko się w życiu zmienia...

Upadłam...
Boleśnie się zraniłam
Ostrymi kamieniami kłamstwa
Cierniami porażki
Kolcami rutyny
Szklanymi odłamkami pesymizmu
Miedzianymi drutami egoizmu
Kiedyś...
Byłeś przy mnie
Ustrzegałeś od tego
Trzymałeś w ramionach
Dodawałeś wiary
Teraz...
Odszedłeś
Pozwoliłeś by pochłonął mnie świat
Spalił ogień bezsilności
Gdzie jesteś?...
Przyjacielu...

Ludzie nas zostawiają, a my upadamy...

autor

Etinette

Napisany: 2007-04-07 Dodano: 2007-04-07 14:47:53

Ten wiersz przeczytano 1361 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie