Osamotniona w swej ciszy miłości

Dla M.Szkoda że zpaomniałeś...a więc nie będe Ci przypominać..

Zamknięta w czterech ścianach …
Nie uwolniona jak orka w szkle…
Me łzy płyną po miłości ranach…
Nie powiem już nigdy ze Kocham cię!
Tak pragnę do Ciebie…chce znów Cię zobaczyć…
Lecz to nierealne ..musze jakoś za swa miłość zapłacić..
Ty już zapomniałeś…nie znasz mnie już wcale…
Na końcu świata...nawet kiedy mam skoczyć powiem ale…
Nie chce stad odchodzić tak mocno kocham Cię…
Chciałabym się obudzić…powiedzieć że to był tylko zły sen…
Gdybym wtedy wiedziała…wybrałabym inna drogę…
Gdybym wtedy pomyślała…czasu cofnąć nie mogę…
I choć serce me płacze…pozostane dzięki Tobie…
A ten smutek ogromny zawdzięczam tylko sobie…
Mogłam nie pokochać Cię…mogłam powiedzieć swemu sercu NIE!!!!!!!!
A teraz dalej nie potrafię żyć…
Bez Ciebie kochanie nie liczy się nic!

I love You forever!

autor

Samotny Aniołek

Napisany: 2006-12-11 Dodano: 2006-12-11 17:31:11

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie