Ostatni liść...

Trochę dekadencji na dziś...

ostatni liść jeszcze wisi na drzewie
za oknem pejzaż jak z imresjonizmu
i ten deszcz wciąż nokturny gra na szybie
dziś spełnią się wszystkie przepowiednie

noc... smutna nieśmiało zapala gwiazdy
jestem bezładną lalką w Twych ramionach
czasem braknie mi sił by powiedzieć wszystko
jestem, jestem, jestem szalona, szalona...

Ty wirujesz moja kochana
w tej sukni z koronki utkanej
delikatnej jak pajęczyna
Moja Ty, moja jedyna...

czasem wydaje mi się, że jesteś złudzeniem
mgłą jesiennego świtu, która nie wiedzieć czemu okrywa świat
i ten liść, który miał już dawno spaść
a Ty zamroczyć się krwią i oddać mi swą niewinność...

autor

Lukrecja Borgia

Napisany: 2006-04-12 Dodano: 2006-12-05 10:51:16

Ten wiersz przeczytano 663 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie