Ostatni raz
Ot, choćby tylko skrawek łąki,
na której pasą się obłoki,
zatrzymać jeszcze zanim pomknę
na drugą stronę słońca. Choćby
świt jeden, zmierzch, nim noc pochowa
w ciemnościach żal płaczliwej wierzby.
Wyłuskać z ciszy twoje słowa.
Przymrużyć oczy
i uwierszyć.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2016-08-08 08:26:08
Ten wiersz przeczytano 5043 razy
Oddanych głosów: 100
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (134)
marcepani, chacharek, Oksani, Angel, Stumpy,
dziękuję Wam za poczytanie :)
Hmm -Uwierszyć Nie wiem czy to poprawne ale
niewątpliwie pięknie, jak i cały wiersz.Miłego dnia
Zosiaczku.
Przepiękny, jak zwykle :) Pozdrawiam i daję plusik :)
Właśnie "uwierszyć". Piękne określenie, bardzo
finezyjne.
Dziękuję Zosiak za odwiedziny na grillowaniu i
pozdrawiam dobranocnie:-)
wiersze nas zostawią dla potomnych. :)
co, jak co, ale u Zosiak uwierszenia zawsze są
piękne...
Jutta, kaczor, Ziu-ka, elka,
dzękuję Wam za poczytanie :)
Dobrej nocy.
Piękny obrazowy wiersz
pozdrawiam
Wiem,ze się powtarzam...piękne są Twoje wiersze!
pozdrawiam.
Przemijanie nie musi być smutne.
Wszystkiego dobrego Zosiu, pozdrawiam paaa
Z takim wierszem można bez lęku wyruszyć na
spotkanie:)
Zenku, skoruso, Gabi, AntosiaK, Damahiel, dłonie gdy
wypada...,
andrew, dziękuję Wam za poczytanie i komentarze :)
co powiedzieć...bardzo ładny wiersz:) pozdrawiam
Uwierzyć na dzień dobry - uśmiech
ładne