Ostatni raz
Ot, choćby tylko skrawek łąki,
na której pasą się obłoki,
zatrzymać jeszcze zanim pomknę
na drugą stronę słońca. Choćby
świt jeden, zmierzch, nim noc pochowa
w ciemnościach żal płaczliwej wierzby.
Wyłuskać z ciszy twoje słowa.
Przymrużyć oczy
i uwierszyć.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2016-08-08 08:26:08
Ten wiersz przeczytano 5049 razy
Oddanych głosów: 100
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (134)
Cudnie
Przepięknie Zosiak. Dziękuję za wszystko i za piosenkę
śpiewaną przez Krystynę Jandę też!
Miłego wieczory!
Pozdrawiam serdecznie:)))
pięknie uwierszasz przemijanie...pozdrawiam.
Piękne porównania - piękny wierszyk
Pozdrawiam ZOFIO
blondi, waldi, dziękuję Wam :)
Oleńko, Ty też wiesz ;)
Miłego dnia, i weekendu.
Zosiu Ty wiesz, co myślę o Twoich wierszach?
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech zostawiam:)
Przymrużyć oczy
i uwierszyć.
Wiersz bardzo wymowny .. Dobranoc ..
Zosiak,
reasumując:
wiersz podoba się bardzo.
Dobrej nocy bez odwracania kota ogonem ;-)
Świetny, bardzo na Tak. "uwierszyć" - rewelacja.
Pozdrawiam cieplutko Zosiaku-:)
MariuszG, aż tak kiepski? Hmm...
marcepani, dziękuję :)
MariuszG, miło.
Warto było zajrzeć do Ciebie.
Pozdrawiam :-)
ach Zosiak, zawsze u Ciebie wprost niezwykła
subtelność i znowu zachwycasz także głębią
Turkusowa Anno, molico, wenuszko, budlejo. Dziękuję
Wam za poczytanie :)
Dobrej nocy.
ogromna głębia, miewam podobnie Zosiu :)