Ostatnia wola
Nim przeznaczenie postawi przed kresem,
odbierze szczęście miłością zdobyte,
a potem rydwan w światłości wyniesie,
tam, gdzie obecność staje się
zaszczytem.
Chciałbym raz jeszcze poczuć piękno
chwili,
pozwolić sercu niechaj w niej utonie
i nad refleksją życia się pochylić,
które początkiem, tam gdzie jego koniec.
autor
Sotek
Dodano: 2021-02-07 11:52:02
Ten wiersz przeczytano 3010 razy
Oddanych głosów: 122
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (93)
Refleksyjnie, zadumalam się nad wierszem. Myślę, że
coś tracimy ale też i zyskujemy.
Pozdrawiam serdecznie :)
super refleksja Marku
Niech się spełni, Marku!