Ostatnia wola
Nim przeznaczenie postawi przed kresem,
odbierze szczęście miłością zdobyte,
a potem rydwan w światłości wyniesie,
tam, gdzie obecność staje się
zaszczytem.
Chciałbym raz jeszcze poczuć piękno
chwili,
pozwolić sercu niechaj w niej utonie
i nad refleksją życia się pochylić,
które początkiem, tam gdzie jego koniec.
autor
Sotek
Dodano: 2021-02-07 11:52:02
Ten wiersz przeczytano 1546 razy
Oddanych głosów: 92
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (90)
Życzę tego z całego serca, byś dobro i piękno chwili
uchwycił.
Pozdrawiam ciepło
Dziękuję za odwiedziny:)
Miło mi.
Pozdrawiam:)
pięknie, rytmicznie, nostalgicznie :-)
Jak zawsze bardzo ciekawy i pełen miłości oraz
romantyzmu wiersz :) Pozdrawiam serdecznie +++
Marku, nic dodać nic ująć, myślę, że w większości z
nas tego pragnie. Udanego dnia pełnego ciepła :)
Ostatnio to moje klimaty. Pozdrawiam.
musząpowinny być wynalezione jakieś metody,
pozwalające magazynować szczęście które zyskuje się
miłością. Żeby starczało szczęścia na dłużej, żeby nie
przemijało. Rodzaj akumulatora, banku szczęścia.
Dziękuję kolejnym gościom za odwiedziny i pochylenie
się nad wierszem:)
Wiersz zatrzymuje pięknym przekazem. Marku pozdrawiam
ciepło i zdrowia życzę :)
I my srarsi jesteśmy, tym częściej myślimy o naszym
końcu... Refleksja
warta przemyśleń,
pozdrawiam ciepło, choć wokół chłód ciągnie, Halina
super przekaz
wzruszyły mnie te strofy Marku
ładnie, nostalgicznie do zadumania...
ładnie, nostalgicznie do zadumania...
Marku, gdy mój kom już leciał do Ciebie, to z myślą,
że mogłam dać Ci spokój. Ale już był u Ciebie.
Wyraziłeś się jasno, to ja chciałam trochę pogadulić
:)
Jeszcze raz - szczęśliwego wszystkiego.