ostatnie niebieskie kwiaty
pamiętasz leśną ścieżkę
i tę kładkę co prowadzi do miejsca
płożących wrzosów rozśpiewanej polany
zabierz mnie tam -
posłuchamy leśnego koncertu
później usiądziemy na skraju
wdychając ostatni zapach zbóż
- chabry znów zatańczą blaskiem
twoich oczu
podaj dłoń
póki słońce wysoko
autor
Ewa Kosim
Dodano: 2018-05-17 12:46:42
Ten wiersz przeczytano 881 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Ładne zaproszenie. Dodałabym "co" w drugim wersie
"i tę kładke co prowadzi..."
Tak mi się przeczytało zakończenie
"podaj dłoń
póki słońce wysoko", ale to nie mój wiersz. Miłego
dnia:)
A potem, będę widział tylko ciebie,
błękitne oczy, jak gwiazdy na niebie.
Pozdrawiam Ewuniu, a ścieżkę pamiętam, tylko
która to jest, w moich Górach tyle ich tu wiedzie.
miło tak we dwoje podglądać świat.