Ostatnie spojrzenie
Tren
w biegu spojrzeń
splecionych czasem
i przestrzenią
legły dwa losy
przepaścią rozdarte
pomiędzy życia
a śmierci krainą
tylko Bóg wie czemu
i w posiadaniu jakiej miłości
oba wespół istniały
razem żyć nie potrafiąc
osobno nie chciały
Janina Raczyńska-Kraj z tomiku: W blasku miłości
autor
Janina Kraj Raczyńska
Dodano: 2015-04-14 07:04:42
Ten wiersz przeczytano 680 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
zadumałam się, pięknie piszesz Nineczko, pozdrawiam
ciepło
refleksja milczenie i smutek
pozdrawiam
Śmierć rozdzieliła. Smutne to, ale nieuniknione.
Pozdrawiam cieplutko-:)
Smutna refleksja.Śmierć rozdzieliła
miłość.Pozdrawiam:)
Strasznie pretensjonalny wierszyk na słabym poziomie
nasze życie chcesz czy nie
własną drogą toczy się...
pozdrawiam pięknie:)
Dla mnie ciekawe przemyślenie.
Mimo ze o smierci to ladnie zabrzmialo:-)
Na niektóre pytania nie sposób dociec odpowiedzi,
można dumać i pisać oczywiście :)
Smutny ten wiersz Ninko. Miłość rozdarta śmiercią,
jaki był w tym zamysł boży. To pytanie towarzyszy
każdemu, kto stracił kogoś bliskiego. Pozdrawiam Cię
serdecznie:))
Pozdrawiam
Przyjemny w odbiorze wiersz pozdrawi
ładne takie współbrzmienie:)
przyjazne. pozdrawiam
Ładnie :)