Ostatnie tchnienie

Próżno mi wygłaszać pochwalne kazania,
Bohatera wskażą tylko jego czyny.
Milczenie osądzi wierutnego drania,
Oraz kar litania, za wskazane winy.

Czy mam za broń chwytać, jeśli tej jest mało,
Czy może poddawać na widok sromoty.
Lecz jeszcze w tej klęsce chwały dość zostało,
Co oddalić może w narodzie kłopoty.

Wojsko masakruje słabnące bastiony,
Krew zalewa twarze umęczonych braci.
Kler próbuje ważyć jak wybierać strony,
Bo ten nigdy władzy nie potrafi tracić.

Ostatnie już tchnienie wydali obrońcy,
Zdobyte zostały wszystkie przywileje.
Tak się wśród narodów praworządność kończy,
Wojna, gdy nadchodzi kończy prawa dzieje.

autor

Grand

Napisany: 2016-04-26 Dodano: 2016-04-28 00:05:49

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie