Oszukam życie moje

Jeśli to będzie możliwe, to oszukam życie moje.
Rano wstanę, wypiję kawę i wybiorę nową drogę.
Pojadę wprost przez siebie, o wszystkim co złe zapomnę.
O tych których nie chcę, nie będę i nie wspomnę.
Minę te szare ulice, które tak dobrze znałam,
Którymi nieraz idąc – myślałam i płakałam.
Ostatnie spojrzenie, na park pełen drzew sędziwych,
do których przychodziłam w chwilach mi wątpliwych.
Pożegnam parę gołębi, znajomą od kilku lat,
których karmiłam z ręki, mówiąc im o swych snach.
Pech ominę z daleka, to nie zauważy mnie.
Szczęście chwycę za rękę, powiem, że kocham je.
Słońce będzie wschodziło, a z nim nowa ja.
Niby wciąż ta sama, a jak inna - bo tak szczęśliwa.

autor

maria77

Napisany: 2004-11-21 Dodano: 2005-05-03 12:56:56

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie