Oto ja - jeden z was
We wnętrzu żywej powłoki
Lodowe serce kostnieje
Sumienie czystą kartą się staje
Zanika…nie istnieje
Mróz już żyły ścina
Już usta jak kreska proste
Oczy tak jasne kiedyś
Teraz skute lodem
Tak oto powstałem:
Człowiek naszego świata
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.