pajęcza sieć

Wpadłam w pajęczynę
Idę kolejno po niciach Ariadny
Boję się tego co zobaczę
Ludzi, co szczęście mi ukradli

Pierwszy stopień sieci
Widzę nas jako dzieci
Jedno moje głupie słowo
I wszystko się rozpadło

Drugi stopień sieci
Widzę rozpacz śmierci
Samobójstwo, krzyk i szok
Do dziś nie wiem, czemu zrobiłeś ten krok

Trzeci stopień sieci
Przewija się cały czas w mej pamięci
Odór, smród, wyzwiska i alkohol
I moja praca, by wytworzyć zabójczy propofol

Czwarty stopień sieci
Wiele zdrad przyjacielskich
Dokładnie siedem ich było
I dokładnie tyle ich ubyło

Piąty stopień sieci
I znów strach mnie obleci
Gdy wspomnę te jego słowa
Że moja jest "wciąż pusta głowa"

Szósty stopień sieci
Ponownie widzę rozpacz śmierci
Swojej, planowanej
Gdy on oczerniał mnie na ziemi całej

Siódmy stopień sieci
By nie patrzeć, muszę się odkręcić
Pamiętam przymus i mus
Niskiej samokrytyki ból

Ósmy stopień sieci
Który na zawsze mnie oszpecił
Nie będziesz wiedzieć o czym mówię,
Bo pomyślisz, że to lubię

Dziewiątego stopnia nie ma
On ostatecznie mnie zabije
Nie będzie to już zabawowo-dramatyczna bohema
Nadzieja już w moim sercu nigdy nie odżyje.

autor

QueenWhoNeverLaugh

Napisany: 2009-11-12 Dodano: 2009-11-13 12:25:01

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie