Pajęczynka
Jak leśna mgła wypełniać przestrzeń,
poznawać mchów mięciutki dotyk,
dla zwiewnych zdrobnień i dla spieszczeń
z kwiatami wdawać się w zaloty.
Na pajęczynkach bujać krople,
skrzydlatym szeptem budzić dzwonki,
szyszkom osuszać noski mokre,
wyplatać z resztek snu koronki.
Odkryć w gęstwinach serca bicie,
fiołkowym suknem pieścić stopy,
różaną rosę pić o świcie,
muskać lawendy i hizopy.
W paprociach sny znajdować słodkie,
gdzieś wśród zieleni, gdzie poświata
wschodu zatapia palce wiotkie,
w czuprynie gasnącego lata.
A kiedy jesień przyjdzie chłodem,
by zdmuchnąć nazbyt krótkie życie,
niech to się stanie wraz z zachodem,
chcę odejść w szczęściu i zachwycie.
Komentarze (44)
Radosny, delikatny...piękny.
Syci zmysły, pęknie ,subtelnie muskając serce..(Dla
mnie spełnieniem byłaby ostatnia zwrotka.) Szczerze
podziwiam warsztat autora. :-) :-)
imponujący kunszt przekazu : przepiękne doznania,niby
tylko cisza leśna,a tu całe oktawy subtelności odczuć
i uczuć - gratuluję i pozdrawiam
Bardzo ładny, taki delikatny, jak snu koronki.
Dobranoc
Zachwyt pięknem, które niesie życie jest tym, czego
nikt nie może nam zabrać.. Do końca.
Świetny wiersz.
Pozdrawiam.
Ależ uroczy wiersz. Po prostu perełka, leciutko
napisany jak pajęczynka. Przepięknie opisana przyroda.
Podziwiam :))
Ja też tak chcę:))
Pomysłowy:)
Cały wiersz to RADOŚĆ i dla czytelnika również.
Pozdrawiam :)
Bardzo ładny obraz przyrody napisany wierszem,
pozdrawiam cieplutko
Miło poczytać. Piękny wiersz.
Pragnienie piękna i harmonii
i spokojnego,naturalnego odejścia.Obawiamy się czasu
chłodu-każdy:).Ciepło pozdrawiam,na "głosuj"jak na
kwiatku przysiadając:)
ładnie, zgrabnie napisany wiersz
Cudowny, delikatny, subtelny wiersz, z wielką
przyjemnością nasyciłam zmysły. Pozdrawiam:-)
Piękny, subtelny wiersz utkałeś, z nostalgicznym
zakończeniem. Hizopy rozumiem to jakieś kwiaty, bo nie
słyszałam wcześniej takiej nazwy - całe życie człowiek
się uczy :)
Pozdrawiam !