Pamiątka
Szare wnętrze biblioteki
szare regały książek stoją równiutko
szara Pani z uśmiechem wskazuje jakiś dział
szara cisza przeplatana szelestem kartek
szare słowa przenikające atmosferę
....
i Ty
skupiony i poważny z książką w dłoniach
patrzysz na kartkę, czytasz
w skupieniu dostrzegasz mnie
nijaką bezimienną szarą
....
słońce zastukało w szybę mojego serca
spojrzałam
Twój uśmiech i oczy
ciepło i dobro
promień słońca zaczepił się w rękaw twojej
marynarki
przechodząc obok ukradłam ten promień
przechowuję go w sercu
ciepłem Twojego uśmiechu ogrzewa moje
wnętrze
z pomiędzy kartek mojego życia
wyciągam czasami ten promień
oglądam przytulam i
....
znowu chowam
na pamiątkę
słońce
Komentarze (4)
Matko kochana, dziękuję Wam za poświęconą mi uwagę
Pięknie..uwielbiam klimat bibliotek,więc wiersz od
razu przyciąga moją uwagę:)I jeszcze motyw
romantyczny..Brawo:)
ładnie i romantycznie :-)
ciepła pamiątka - promyczek słonca -;-)
pozdrawiam.