Pamięć

Serce mi pękło w poniedziałek,
We wtorek już robiono sekcję.
W środę spotkanie miałem małe,
Nie mogłem liczyć na reelekcję.

W czwartek chowali z tradycjami,
W piątek skreślili z listy żywych.
Tak zostajemy w końcu sami,
W przedsionku osób wiecznie tkliwych.

Bo pamięć o nas zawsze płynie,
Niczym ta rzeka w nurcie tkliwa.
I ponoć nigdy nie zaginie,
I ponoć zawsze będzie żywa.

Serce mi pękło w poniedziałek,
We wtorek brano już organy.
W środę spotkanie planowałem,
Jaki ten świat jest porąbany…

W czwartek orkiestra mnie żegnała,
W piątek klepsydry darto stare.
Jakże ta pamięć bywa mała,
Jakże śmierć niszczy swoja wiarę.

autor

Grand

Napisany: 2016-06-20 Dodano: 2016-06-21 09:28:32

Ten wiersz przeczytano 363 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie