pamięć na kartach

po rozmowie z panem w parku podczas przerwy pomiedzy wykladami

W rekach trzymam czyjś koniec
Patrząc w jego gniewne oczy
Po mojej lewej kolega po prawej przyjaciel
Razem trzymamy dystans

Huk broni i nastał koniec żywota twego
Pot ocieka z czoła strugami
Chełm uciska tętnice na skroni
A my ramie w ramie giniemy

Tylko świst kuli kolo ucha
Chód i ciemność nastały w kolejności
Pozostanie po nas tylko jedno
Pamięć w podręcznikach do historii

deszcz dodawal temu spodkani melancholii i wzruszenia jesiennej aury

autor

Piotr Reguła PAN NIKT

Napisany: 2006-10-29 Dodano: 2006-10-29 13:46:23

Ten wiersz przeczytano 377 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie