Pamiętam
pierwsze kroki
w rozmarzonym tańcu
były zaczepne
w dobrym kierunku
choć nie miałam na sobie
perłowej sukni balowej
tańczyłam
tajemniczy uśmiech
pozwalał w głębi duszy
powirować w śnieżnobiałej kreacji
poezja i muzyka
to dusza artysty
powoli schodzę
z parkietowej sceny
ucichła orkiestra i perkusji trans
choć każde z nas
idzie w swoją stronę
ja czekam przy zegarze
Komentarze (47)
Czekanie z nadzieją..
Piękny wiersz:)
Pozdrawiam**
Choć czas nieubłagalnie mknie do przodu goniąc
wskazówki zegara, warto poczekać, gdyż z pewnośią to
tylko chwila kochana Mariolko
Peelka jest dobrej myśli
Wiersz jest pełen pozytywnej energi i dojrzały
warsztatowo.
Pozdrawiam buziaczkiem moja droga Mariolko ;***)
kobiety jednak maja niestety miękkie serca :) nawet
jak odchodzi ukochany kochaja i czekają:)
piekny sentymentalny wiersz :) pozdrawiam :)
Pamiętasz, to wszystko tak się zaczęło,
miłość bezszelestnie krążyła po sali,
nagle życie się do Ciebie uśmiechnęło,
potrafiło cały smutek tak szybko oddalić.
Piękny wiersz o miłości. Pozdrawiam. Miłego dnia :)
Pięknie i romantycznie.
Pozdrawiam serdecznie ☺
a jednak... jednak czeka
A ja zatraciłem się w wierszu :-)... choć tancerzem
jestem kiepskim :-) Piękny :-) Pozdrawiam :-)
Romantyczna, baśniowa sceneria.
Pozdrawiam :)
ja czekam przy zegarze
i tak upływa życia czas ...
pięknie tańczysz wierszem ...
Ładny obraz, przypomina bajkę o Kopciuszku. Miłego
dnia:)
Ładnie, Irisku :)
https://www.youtube.com/watch?v=Vr0yPyILn_E
Nigdy nie zejdziesz z parkietu Iris!
Ostatni wers intryguje :)
Pozdrawiam Mariolu :)
Pięknie o miłości.
Ładnie ujęte.
Wiersz rozbudza wyobraźnię.
Pozdrawiam.
Marek