Pamiętne spotkanie
Powracam myślami, kiedy po raz pierwszy,
W głębokiej ciszy i w pełnym skupieniu,
Pragnęłaś wysłuchać strofy moich
wierszy,
By poznać dokładniej, co mam na
sumieniu.
Siedzieliśmy wtedy nad pięknym jeziorem,
Obrośniętym wokół gęstymi trzcinami.
W których młode ptactwo do hasania
skore,
Ciągle nam mówiło: Nie jesteście sami.
Do tej wody stawu przejrzystej jak łza,
W której jeszcze dzisiaj tyle stworzeń
żyje.
Chcę by powracała ciągle pamięć ma,
Tam twój pocałunek spoczął na mej szyi.
Zawsze podziwiałem czar Twojej urody,
Kształty Afrodyty i uśmiech powabny.
Podobna do nimfy, która wyszła z wody,
Przyodziana w szaty zwiewne i jedwabne.
Te rozkoszne chwile nie mogły trwać
długo,
Trzeba było wracać w pośpiechu do domu.
I od tamtej chwili serce jest Ci sługą,
Tajemnicy owej nie zdradzę nikomu.
Dziękuję Australijce za konstruktywną krytykę. Od tego zdarzenia minęło 50 lat tajemnica nie obowiązuje.
Komentarze (20)
Tak,taką tajemnicę mamy stale w sercu-pozdrawiam!
Nieziemską zjawę widziałem latem w tańcu iskier przy
ognisku. Niestety, zaraz po tym , od pijanych łobuzów
dostałem po pysku.
brdzo lubię takie romantycze wiersze +
Bardzo ciekawy i romantyczny wiersz...
jak jeden z prawdziwych Romantyków! :)
...nie powiedziałeś nikomu tylko nam wszystkim...ale
wiersz się podoba...
-ięknie, obrazowo, uroczo, z miłością. To chyba
najważniejsze cechy wiersza, którego z uwagą
przeczytałem...
Romantyczne wspomnienia jak miło ogrzać się przy nich
po latach:)
przyjemnie i bardzo ciepło poprowadzone słowa w Twoim
wierszu, wyznanie miłośnej tajemnicy, tego co
zachwyca.
A jednak zdradziłeś ;)
+++++ zgadzam sie z moimi przed...mówcami !! :))
...każdy co pisze wiersze w skupieniu ...ma coś na
duszy i na sumieniu...
Lirycznie i romantycznie swoje z miłością spotkanie
opisujesz. Przepiękny wiersz!
Wiersz bardzo ładny, napisany wprawną eęką.
Dobrze napisany wiersz, pełen tesknoty i wspomnień