Pogoda życia
Powoli nadszedł jego czas,
Scenariusz samo życie pisze,
I choć w loterii szczęścia gra,
Ono po bokach się kołysze.
Kiedy siwizny starczej włos,
Srebrem zaczyna skronie zdobić,
Trudno odwrócić podły los,
By coś wzniosłego jeszcze zrobić.
Sił nie wystarcza na ten marsz,
Którego ścieżka pnie się w górę,
Sam nie wiesz ile jeszcze masz,
Pogodnie znosić życia chmury.
Na pewno przyjdzie kiedyś dzień,
Bo taka jest już kolej rzeczy,
Że zniknie twojego ciała cień,
I prawdzie tej dziś nikt nie przeczy.
Lecz póki, co pokonuj trudy,
Z pogodnym czołem próbuj żyć,
Nie pchaj swych myśli w świat ułudy,
Jeśli człowiekiem pragniesz być.
Komentarze (11)
Dobry wiersz, ale nie bardzo rozumiem przestrogi
ostatniej zwrotki. Dlaczego myśli wysłane w świat
ułudy maja mnie pozbawić człowieczeństwa?Pozdrawiam
"co Ci powiem,to Ci powiem...ale Ci powiem...piknie"
:)
najważniejsza jest pogoda ducha... Tobie jej nie
brakuje:)
Bardzo mądry wiersz... W ciekawy sposób zachęcasz do
pogodnego życia...
Pogoda ducha to jest to co nam pozwala naprzód iść -
piękny wiersz:)
Tak, to pełen mądrości wiersz, z pogodą ducha chwytać
każdy dany dzień, bo wtedy życie ma jakiś lepszy sens.
Powiedziałabym, żyj kolorowo, uśmiechaj się, idź do
przodu z podniesioną głową, bo jedno życie tylko masz,
więc z optymizmem na nie patrz.Wiersz melancholią i
życiem napisany.Bardzo pouczający, dyskusyjny.
Przyjdzie taki dzień....a póki co trzeba tak życ by
człowiekiem byc:)
Wiersz przestroga dla "pnących się do góry" jak
osiągać cele nie zatracając człowieczeństwa.
Płynnie,pogodnie i z nadzieją .Pozdrawiam :)
Wierzac ,ze swiadomosc nasza nigdy
nie umiera,,,ze niesmiertelna milosc
unosi nas do gwiazd,, zaczynamy nowe
zycie po drugiej stronie teczy..,,dobry
refleksyjny wiersz.