Pamiętne zapomnienie bezkresnej...
Pamiętaj o tym co jeszcze przyjdzie,
Zapomnij o tym co Ci nie wyjdzie,
Pamiętaj, że możesz osiągnąć wiele,
Pamiętaj także, że są przyjaciele,
Zapomnij jednak, że życie to pasmo,
Gdzie raz jest szczyt, na którym jest
jasno,
A raz to dół, w którym jest noc,
Pamiętaj o tym, że masz w sobie moc,
Pamiętaj też, że nikt nie zabierze,
Marzeń Ci Twoich, to mówie szczerze,
Zapomnij jednak istnieją też ludzie,
Którzy żyją, żeby się topić w obłudzie,
A ja wiem swoje, i Wy swoje wiecie...
Ja ide ścieżką, Wy swoją idziecie,
Ja szukam znowu, Wy znaleźliście,
Wszystkie wspomnienia zaklejam w liście,
Niech w zapomnienie odejdą precz,
Pisze wiersz myśląc, że dobro jest lecz,
Tu zło przeważa, ja jestem świadkiem,
Który wszystko wyłapie ukradkiem,
Co pisać nie wiem, wyrazić nie umiem,
Co w środku mam, co w sobie tłumie,
Złość i nienawiść, to jest tam w środku,
Stoje czekając na drogi schodku,
Nadzieja pryska, widze już kres,
Ja jestem nikim, już o tym wiesz...
Komentarze (3)
I nigdy więcej nie mów, że nie masz talentu?
Zrozumiano?! xP
Wiersz nie potrafię inaczej ująć jak : Śliczny :)
Faktycznie, łatwo dawać rady - trudniej je samemu
zastosować.
Jak pięknie ujęte.. Duży plusik. Pierwszą zwrotkę
chyba sobie gdzieś zapiszę i będę czytać codziennie :)