Pamiętnik Samobójczyni I

Jak dobrze, że do tego nie doszło.

W myślach układam tysiące pożegnalnych listów.

Choć niebo nade mną jest jasne
A lasy przybrały barwę
Tętniącej życiem zieleni

Teraz zapamiętuję wszystkie zwykłe chwile
Przeżywam je po stokroć

Chcę zasypiać przy nim
Chcę myć jego plecy
Patrzeć na staw
Mijać drzewa na drodze

Przez wieczność.

Ale ta wieczność będzie krótsza,
Krótsza niż mgnienie oka,

Krótsza niż pocałunek ze śmiercią.

Oby nigdy tam nie pojechali.

autor

little_angel

Napisany: 2007-07-15 Dodano: 2007-07-16 21:48:24

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie