Pamiętnik życia
Siedzę na fotelu w ciemnym mroku ścian i w
towarzystwie myśli
Tak jak bym stał na wietrze pośród rozstaju
dróg
Kolejne zapisane księgi wspomnień chowam do
Archiwum Życia
Może na starość je wypożyczę?
…nie wiem
Burza mózgów w głowie jak na kupców Hanzy
zebraniu
Wyzwania, potrzeby, możliwości,
realizacja
Tylko tutaj należy do mnie
Spółki bez ograniczonej
odpowiedzialności
…. z udzielonym kredytem na życie
Czerwone wino burzy spokój rzeki
Nie wiem czy jeszcze stoję czy już
siedzę
Zapałkę od podpalonego papierosa
Odkładam na stos przeszłości
… i wychodząc zamykam drzwi
Płonie przeszłość, płonie pamięć, pali się
tęsknota
Niespełnionych marzeń, dni i snów
Walą się regały, księgozbiory zapisane
dawno temu
Nie spoglądam na popiół
… to już przeszłość
Ze wschodem słońca buduję jutro
Od nowa zapiszę karty zdarzeń
Nowe myśli budzą się jak wilki nocą
Zdobycz pali serce i duszę
Wywrócić wszystko, destrukcja
teraźniejszości
Mam prawo planować program życia
Zagrajmy sztukę jak na próbie od
początku
Póki jeszcze Bóg nie zamknął oczu
reżyserowi
Tylko jedno życie, wiele ról, wiele
zdarzeń
Dźwięk organów gra preludium dla nowego
aktu
Zmieniam się pod wpływem otoczenia
Walka z emocjami toczy się na Polu Duszy
Z pamięci nie wydrę kartek jak z
Diariusza
Zalewam go kolorem krwi czerwonego wina
Co jednak boli, podpalam na wieki
Proszę tylko o czyste kartki dla nowego
życia!
Komentarze (1)
Każdy Człowiek,który jest odważny ma prawo tworzyć
swoje życie od nowa pamięć to grunt skarby z którego
czerpie refleksje i mądrość jednak zniszczyć się jej
nie da ani zapomnieć
W pędzie życia dokonujemy wyboru czasem to jest
niewiadoma ale zawsze warto podnieść czystą kartkę
szczególnie gdy ma się szlachetność wilka i jego
niezależność.Bardzo piękny wiersz w treści zawartej i
oczekuję na rozkwit twórczości bo napisane wiersze
znamionują talent Pozdrawiam U.