Pamiyntej synku

W chodniku kaś, jakby mocnij zagrzmiało,
Strach napion nerwy i zniywolył ciało.
Głośno ftoś zawył "Ratuj Matko Świynto",
Cicho i cima, wiyncyj niy pamiyntom.

Potym z oddali dochodzi wołanie,
Chyba idom ku mie, dej im siły Panie!
Dei mi Boże wytrwać, modla sie żarliwie,
Kamraty już blisko, żartujom o piwie.

Ślimtom tak, jak bajtel; sztajger do mie woła,
Nojpiyrw do szpitala, potym do kościoła!
Starzikowe myśli po gowie sie tłukom,
Kiedy nos pokrzepioł życiowom naukom...

Synku, na grubie głymbij wierzyć trzeba,
Z dołu górnikom dalej jest do nieba,
Synku, w kopalni, śmierć jest niedaleko,
Pamiyntej zawsze, niy wiysz co cie czeko.

autor

Krzyk

Dodano: 2006-07-30 09:10:12

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie