Pan czasu

Zegar pędzi
Czas - tak szybko ucieka...
Nie może patrzeć na to co jest teraz.
Wszyscy biegną,
rozbijając się o własne żądze.
Świat na głowie
przewrócony stoi sobie.
STÓJ!
Człowieku wielkiej cywilizacji!
Spójrz na to
co niedostrzegalne przez ciemne okulary.
Obok Ciebie:
świeci słońce,
zielenią się powoli trawy,
strumyk łapie promienie z nieba.
Niczego Ci więcej nie trzeba...
I...
Czas stanął.
Odpoczywa wśród morza kwiatów.
CISZA
zbawienne spotkanie z prawdą.

autor

magduś169

Dodano: 2010-05-20 21:49:45

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie