Pan daruje proszę Pana...
pan daruje proszę pana
że spoglądam już od ranka
w pańskie oczy otulone
melancholią
a za oknem świat uroczy
ubarwiony kwieciem złotym
bzem w fiolecie pąkiem róży
no i tym magnolii kwiatem
niech pan spojrzy ach jak lubię
ten rozmarzony pański wzrok
pan mnie z nieba pan mnie ujął
melancholią tak kwitnącą
pan daruje że przez chwilę
chciałam być znów tą dziewczyną
którą kiedyś kwiat magnolii
w szal owinął
autor
promienSlonca
Dodano: 2012-03-25 01:12:15
Ten wiersz przeczytano 1007 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
rzeczywiście rozmarzony i ja się rozmarzyłam
pozdrawiam
melancholia w oczach tajemniczego nieznajomego
przywołała wspomnienia i powstał pachnący kwiatami,
wiosenny wiersz
Pewnie że ten pan daruje-wszystko co będziesz chciała
za takie piękne słowa i melodię wiersza:)))
Miłej niedzieli:)
Piękny! Rozmarzyłam się /na całego/ i jak tu zasnąć?
Serdecznie pozdrawiam.+