Pani w bieli

Widziałem kobietę ubraną w biel,
Miała oczy czarne, usta czerwone,
A ręce jakby pomarszczone.

Przechadzała się w przód i w tył,
Chodziła ranek cały, w końcu dzień,
Później noc i kolejny dzień...

Chodziła tak dni kilka i zerkała w moją stronę
Spojrzała ostatni raz, w me oczy przerażone
Zatkała mi usta hipnozą swego wzroku – nie doczekałem zmroku.

P.S. Tylko proszę nie piszcie - "pogubiłeś się w rymach". Mało skromnie to zabrzmi - ale ja już się w nich nie gubię:-)

autor

Mateusz Invenis Śliwiński

Dodano: 2007-07-15 02:13:53

Ten wiersz przeczytano 748 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie