PANI SMIERĆ

dla marcinka (kwa kwa..) i dla Siostry nożownik aczkolwiek to nie o nich :D

Za każdym razem na nowo umieram
za każdym razem nieme serce rozdzieram
I łzy spłuwają po twarzy na dłonie
i zimne od potu już moje skronie

Serce bije szybciej gdy słyszę pukanie
ciche kroki po schodach
oddechu nie mogę złapać tak boli czekanie
próbuje się w sobie schować

W drzwiach stoi ona cała czerwona
jej włosy krwią pozlepiane
czarna, cierniowa na głowie korona
szminką usta rozmazane

Zamykam oczy licze do trzech
lecz ona nadal tam stoi
patrzy się na mnie z pogardą,
nic nie mówiąc podchodzi powoli

zza sukni swej wyciaga żyletkę
uśmiecha się, wzrokiem ją tuli
przyciąga do siebie mą ręke...
boże..jak to boli

Krew ucieka jak łzy na jej czarne skrzydła
zagubiona w umierającym świecie szukam czegoś więcej
mam już tak dość tego kłamstwa
w którym żyłam
dziś...zaufam tej kobiecie

Sla siostry nożownik bo to ona pisze piękne makabryczne wiersze a mi to nie idzie..wiec to była proba dla niej a dla marcinka bo dał mi wene ^ ^

autor

Angel-in-dark

Napisany: 2005-06-26 Dodano: 2005-06-26 12:52:48

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie