Parabola
To bez sensu, to nie kataryna
Która z korbą chwyta rytm
jakiś grajek na trocinach
Wygra symfoń każdą z wydm
...
Dotyk, kopia. dotyk, kopia
...
To bez sensu, to nie konstruktywne
Gdzie jest to, co rodzi szyk
Kopia zmusza by przez tylne
Ojciec wyszedł drzwi i znikł
...
Całuj, dotknę. całuj, dotknę
...
Miłość niczym talent - absorbuje
Ilu ludzi robi błąd?
Mówią "kocham", lecz gdy czują
A co bez dotyku rąk?
Wiem... "Nierytmicznie" i "te rymy".
autor
Patriot
Dodano: 2009-08-24 12:32:23
Ten wiersz przeczytano 788 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Miłość to nie katarynka szybko gdy ojciec znikł To bez
dotyku także gdy czujesz chwili rytm To jest sens
ukryty duszy nie tylko słowo kocham wywołuje Wiersz
dobry w wymowie :)
Czuję silny uścisk dłoni Ojca jeszcze a potem słaby
na pożegnanie .
ale paraboliczne....:):)mi się podoba...pozdrawiam