W parku

W parku siedzimy na ławce pod jaworem,
Rozmawiamy spokojnie na różne tematy...
Czasem Ci objaśniam zagadnienia z maty.
Przysuwam się, twe ramiona stają otworem

I nie spotykam się już z żadnym oporem
Więc, wtulony w Ciebie, wyglądam na kwiaty,
Razem z Tobą wdychając ich aromaty.
Unoszę swą głowę pod twych palców naporem,

W swe oblicza wpatrujemy się oboje,
Nagle do mych warg przybliżasz twe słodkie usta...
I wtem oto wybiła nam godzina szósta
Więc właśnie skończyły się sny-marzenia moje...

Requiem aeternum racz dać budzikowi, Panie
Kiedy to za sekundę przed twym tronem stanie!

autor

AnimusLibrus

Napisany: 2014-02-17 Dodano: 2014-02-17 07:47:01

Ten wiersz przeczytano 742 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Sonet Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie