W PARKU ...
patrz jak cudnie
wiosna budzi się wkoło
kwitną i pachną bzy
ptaki śpiewają
wysoko melodie swoje
wznosząc się w podniebny lot
słońce przygrzewa
rosę poranną w trawach
w powietrzu czuć niezwykłą woń
spójrz - drzewo
ze snu zimowego zbudzone
pod nim ławeczka a na niej my...
autor
skarb-323F
Dodano: 2011-04-15 00:23:09
Ten wiersz przeczytano 1193 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
ujmujący obraz, w ostatniej zwrotce, czytając miałam
wrażenie, że oglądam kilka kadrów z filmu, kończących
się zbliżeniem ich postaci
Wiesz, myślałam, że już śpisz a może to ja śpię i o
ptaszkach śnię :)
...wiosenne pragnienia i tęsknoty... razem z przyrodą
budzą się serca... popraw "w koło" ...w tym znaczeniu
piszemy łącznie "wkoło" ...pozdrawiam:)
a na niej my... marzniemy? Byle do prawdziwej
wiosny... popraw w "powietrzy"... pozdrawiam
Pięknie, w parku na ławeczce "my". To chyba
najpiękniejsze słowo. Takie krótkie, a tak wiele
znaczy. Pozdrawiam ślicznie.