paskudnie

zawsze sobie tak mysle, ze po smutku przychodzą
radośniejsze chwile
tylko kurcze czemu ich tak bywa mało
serdeczności :)

Gabi miła, dziękuję za słowa otuchy. Buziak.

Przepiękny, refleksyjny, smutny wiersz demonko.
Wielu z nas musi iść,
tam gdzie iść nie chce,
a mimo to warto walczyć,
o to trochę światła,
które może ze zdwojoną siłą rozbłysnąć....:))
Miłego dnia.
Pozdrawiam serdecznie:))

dziękuję, my to takie słodkie TWA, a niech tam...
sobie gadają :)

A ja że Ty jesteś:)))

Ewuniu pisząc ten tekst nie wzięłam pod uwagę, że może
być kolejne wyjście czyli wprosić się do kogoś, potem
czytając Twój wiersz zdecydowanie wybieram Twój skraj
lasu.... cieszę się, że jesteś. Uściski.
Wszystkim gościom dziękuję za czytanie i refleksje w
formie komentarza. Serdeczności.

przyjdź do mnie, na skraj lasu! tak łatwo powiedzieć:(
wiersz śliczny jak można tak powiedzieć...

Witaj Danusiu,
Masz rację - życie jest brutalne, ale i potrafi mile
zaskoczyć (choć w moim przypadku, tyle co nic). Piękny
wiersz kochana, choć momentami bardzo smutny.
Pozdrawiam i przesyłam moc serdeczności. Ślicznie też
dziękuję, za miły komentarz:)

trzeba usiąść by iść dalej bo życie jest zbyt krótkie
+++

Może warto tak zrobić, ale nie bycie obojętnym też ma
swoje plusy :) Pozdrawiam +++

Nie roztrzaskać. Gdy skrzydeł zabraknie - łapkami
machać i zawsze naprzód. A "Gdy woda sięga ust, głowa
do góry", jako Lec mawiał.

Serdecznie... :)

Chcę, bardzo chcę wierzyć, i wierzę, że doczekam się
pogodniejszych nastrojów w Twych zawsze pięknych
wierszach.

Demono, jak zwykle na wielki plus!

A life jak to life - is brutal and full of zasadzkas,
or - short and zakaćkane, jak kaftanik niemowlęcia:)

Miłego dnia:)

świetny ...każdy dzień niesie coś nowego czasem mamy
dość innym razem niedosyt - to tylko życie:-)
pozdrawiam - miłego dnia;-)

dopadają nas i takie paskudne chwile...