Patriotycznie i z werwą

Przeleciał nad mą głową owaki orzeł biały,
Pytam się " Dokąd lecisz?"
Rzekł " Do Warszawy,
Stolicy, by nieść Polsce nowinę..."
-"Jaką?"
-"Że wróg tuż za rogiem, to czai się, to kryje",
Patrzę na niego, słowami przewraca to szybciej to wolniej,
Rzekłem wreszcie:
-"Cicho! Jesteśmy na wojnie!",
Wtem zamilkł, popatrzył się krzywo,
Wyszeptał to i owo:
-"Taki z Ciebie patriota jak ten naród cały,
Polskę kochać kochacie, ale nie dla chwały,
Lecz po to,by wiedzieć żeś jest mężnym i hardym,
Więc powiedzże, po cóż być wolnym?
Skoro szeptać się boisz na polu powstańczym..."

autor

konrados

Dodano: 2006-08-28 15:44:51

Ten wiersz przeczytano 682 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie