Patrząc w ...

No cóż...czas zakopac lustro i ogladac siebie nad
jeziorkiem w tafli wody:)

Niestety, czas nie jest łaskawy dla ziemskiej powłoki
- ale miłość? Czy to ułuda? Nie odrodzi ciała, ale
dusza przy niej młoda.
Pozdrawiam serdecznie.

Każdy ma swój czas i życie. U jednego zdrowie i uroda
zrujnowane szybko, u innego towarzyszą bardzo długo i
korzystają z życia do późna. Pozdrawiam

Smutny wiersz, choć msz
nie do końca zgodny z prawdą,
bo znam przykłady par, bardzo dojrzałych 60+, które
zakwitły miłością w jesieni życia, zatem nie jest to
niemożliwe, sądzę, że nieczęste, ale nie niemożliwe,
jeśli ktoś jest na tę miłość otwarty, bo często już
nie jest, po prostu już się wycofuje, mimo że los mu
daje taką szansę, różnie z tym bywa,
ale są tacy, że szukają szczęścia i je odnajdują, są i
tacy, że już im przestaje na nim zależeć...
Pozdrawiam wieczornie.

Świetna ironia, pozdrawiam ciepło.

Z czasem blakniemy...
Pozdrawiam

Smutny przekaz.
Pozdrawiam

Niestety, czas pozbawia nas blasku:(
Miłego dnia:)

To prawda i musimy się z tym, niestety, pogodzić.
Pozdrawiam serdecznie.

w pełni się zgadzam (bo widzę to na własnej skórze)

Już nie- anafora lekka.
zostaje pamięć i miłość, co zwycięża wszystko.

Niestety masz pełną rację.

Ciekawa ironia. A z czasem mamy różnie. Dla to on za
szybko biegnie. Pozdrawiam serdecznie.

Okrutna ironia i bardzo wymownym i smutnym wierszu.
Czasu nie zatrzymamy i nie cofniemy a szkoda.
Pozdrawiam serdecznie Najko :)

Refleksyjnie. I tak, czasy nic nie zatrzyma.
Pozdrawiam serdecznie :)