Patrzę

To tylko słowa co się w głowie kotłują.
Marzenia już tak łatwo nie oderwą mnie od ziemi.
Czy jeszcze można to zmienić?

Żeby było mniej przykre niż zwykle.
Żeby jeszcze się chciało.
Tak niewiele trzeba.
Tak mało.

Krasnale i rusałki tańczyły razem na polanie.
Wesoło śpiewał kamień w trawie.
Ja zachwycony tym śpiewaniem.

Przecież tam byłem, przeżywałem.
W dłonie zbierałem krople rosy.
Tak, wtedy jeszcze miałem włosy
i serce pełne wiary.

Kiedy to było? Wczoraj?
Postrzegam inne wymiary.
Dzisiaj.

A jutro?
Jutro znów się obudzę.
By ptakom pozazdrościć.
Bezgranicznej wolności.

autor

ArekZ

Napisany: 2011-09-23 Dodano: 2011-09-23 22:29:45

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie