patrzeć w lufy wzniesione...

DOBRY wiersz ! W mediach głośno a zdania nasze
podzielone...

każdy ma prawo na własne widzenie historii (twoje mi
się podoba)

Miło mi, że powyższy utwór wzbudził małe kontrowersje,
z taką nadzieja był on pisany. "patrzeć..." - nie jest
w żadnej mierze pastiszem, co chcę tu z całą mocą
podkreślić. Jest jedynie rezultatem inspiracji i formą
prezentacji własnych poglądów, a to, są jak Państwo
wiecie, dwie różne rzeczy.
Poruszę jeszcze kwestię interpunkcji, otóż jest ona
środkiem regulującym odpowiedni rytm, tempo itd. Ale
może być również swego rodzaju, plastycznym środkiem
wyrazu - wiersze nie tylko czytamy.
Na zakończenie, dwa słowa o sposobie pisania. Biorąc
pod uwagę stan zaawansowania piszących na BEJ-u,
uznałem (i dalej tak sądzę), że wyrażanie się zbyt
dosłowne w tym utworze byłoby wielce infantylne a tym
samym nietaktowne.

"Pomyślmy wspólnie - choć przez chwilę" niestety to
myślenie jako narodowi nam marnie wychodzi...
szkoda... jak zawsze świetnie i jątrząco

Wywołałeś wiele różnych emocji...

Nic dodać nic ująć, zdążyłem przeczytać i już byłem u
Gajowniczka, tam nerwowo nie wytrzymałem - więc
zrozumiałem w jakiej intencji powstał Twój wiersz.
Tylko tyle - mam dzisiaj zakazany PC więc muszę się
pilnować...powodzenia

Świetny wiersz po raz kolejny pokazujesz rozłam w
Naszym Społeczeństwie, a przecież żyjemy w tym samym
Państwie. Nie ma co krzyczeć...!

Skoro nie uczą doświadczenia... Pozdrawiam!

Wiersz Twój mówi prawdę ...krzyk słychać w oddai
...pozdrawiam

Rachunek sumienia, a Polak- uchodzi za jelenia ?
mantra ...

lonsdaleit:) to chyba Twój najlepszy wiersz, zresztą,
jakie "chyba". To jest Twój najlepszy wiersz. BRAWO!.
Kłaniam się. Pozdrawiam.

Może zabrzmi to niezbyt milusio, ale będę szczery-
słowa ,,Nie! Patosowi…!"- w tak patetycznym
tekście wygladają na ponury żart. Przecież patos
wylewa się z każdego wersu. I jeszcze te
wykrzykniki... To niewątpliwie dramat, ale literacki.

Porażające...żyjemy ostatnio tym czym nas nakarmią
media, trapimy się, załamujemy ręce...cóż, dzięki temu
powstają wiersze. I to jakie! brawo, pozdrawiam.