patyna życia
Czas pokrył życie swoją patyną
w powietrze uniósł swąd zapomnienia
i niczym lawa wulkanem spłynął
bez możliwości jej zawrócenia.
Człowiek zatrzymał się nad kraterem
pochylił dumnie siwiznę nagą
- och jak czas mignął...
jam tutaj wielkim był bohaterem
wulkanem lawą...a teraz magmą
jestem zastygłą.
.............................................
autor
yamCito
Dodano: 2008-10-24 19:12:09
Ten wiersz przeczytano 488 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
bardzo fajnie...a jeszcze lepiej by było gdyby drugą
zwrotkę doszlifować pod względem rytmiki... np. ja
widzę to tak :Człowiek zatrzymał się nad kraterem/
pochylił dumnie siwiznę nagą/
och jak czas mignął – jam bohaterem/
był. Teraz tylko zastygłą magmą. :)
widzisz...czasem wiersz jest taki, ze musi zatrzymać
twój wzrok
nie trzeba zamieniać się w magmę...póki życie trwa
badźmy wulkanami :)