Pavo (Paw)

(Z cyklu: Gwiazdozbiory)

Przepływa na granicy czasu,
nad kryształowym strumieniem nie mającym początku
i końca.

Topole wychodzą w gwiazdy,
strząsają resztki dnia ze swoich liści.
Zarys rozedrganego cienia
w oddali,
powiew wiatru
na moich skroniach.

Ktoś przemyka w księżycowej smudze o barwie dość nikłej
wśród rozchwianych gałęzi,
omszonych konarów. Jakieś mamidło bez imienia.
Chwilowe,
posenniałe widmo.

(Włodzimierz Zastawniak)

***

https://stellardrone.bandcamp.com/track/lim bo

autor

Arsis

Napisany: 2015-10-18 Dodano: 2015-10-18 21:24:42

Ten wiersz przeczytano 598 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie