Pęknięta nić

Cóż... pierwszy wierszyk bla bla bla, czytać i się cieszyć ^_^""

Doskonały, doskonały dzień...
W ręce trzymałem, targany wiatrem kwiat złocisty,
W dłoni mej znajdował się, sekret życia oczywisty,
Czy tylko w mej opini, czy tylko przezemnie umiłowany?
Czy może, w losu bucie, przez długi czas mi tak powstrzymywany...
Piękny, piękny dzień...
Niezrozumienie w oczach, strach w sercu zalęgły,
Wynikał on z uczucia, czy z świata urodzony?
W mym przekonaniu pewnym, w perfekcji uczucia
Z muzyką w uszach, z śpiewem w sercu, doskonałą symfonią
Żyłem każdym momentem naszym, doskonałym kolorem kwiatu
Przeklęty, błogosławiony dzień
Patrzyłaś w me oczy, szczere w każdym calu, napełnione obietnicą,
Gdy mówiłem, drżałaś, gdy trzymałem za dłoń, spuszczałaś wzrok
Demon strachu w mym sercu zaskowyczał z furią
Rzekłaś słowo, przecinające struny mego życia...
Kwiat zginął, spalony żarem
Potem były tylko kroki... i tykanie...
Tykanie zegaru śmierci, którego wypatrywałęm
Pył na wietrze
Wraz z mą nadzieją...

No... podobało się ^_-?

autor

ARek

Napisany: 2006-02-08 Dodano: 2006-02-08 19:28:35

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie