Oda do niej

Kto wie ten wie, tęcza na mej drodze :)...

Jak ogień pochłaniający płomieniem cień ostry
Przy drodze wyrtwale stojący znak
Krocząc śmiało przez wzburzone morze gdy milkną drozdy
Wiele spojrzeń posłać, powiedzieć ci chcę tak

Jak serce zamierające szmaragdowym dotykiem czasu
Z siłą huraganu przetaczającego się przez świat
Srebrnych gwiazd ekstatyczny śpiew chę ci życzyć obrazu
I kołysanki wiatru, gdy zaśniesz, a obok położę swój kwiat

Jak spojrzenie odbite drgające w wodzie strumienia
Posłane wraz z cieniem zwątpienia, kła bolesnego
Gdy księżyć zasłonięty chmurą, świadek próby ujrzenia
Potwierdzenia w sobie woli, uczucia każdego pewnego

Wiedzą bolesną przebity, na niebo spoglądam bez słowa
Z postanowieniem narodzonym, kwiatem rześkim z rosą
W blasku swej wiary, ignorując, iż bólu to dola
Pomny, że jeden uśmiech i łza wyrazić mnie zdołają

Gdy ruszę z lekkim oddechem
Kształtować rytm dwóch serc.

Życzę otuchy...

autor

ARek

Napisany: 2006-02-07 Dodano: 2006-03-07 19:26:50

Ten wiersz przeczytano 403 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie