Pełnia mocy
Ziemia wyplata kwieciste kobierce.
Zapachem mami, tak rozum, jak serce.
Omdlałe wierzby i wysmukłe brzozy
zazieleniałe rozpuszczają włosy.
Wiosnę witają, co im niesie w darze
kosz obfitości, nadziei i marzeń.
On pełen mocy,
aby życiu sprostać,
ulega nocy,
zamiast z mar swych powstać.
Wbrew znakom wszystkim
pakuje walizki.
autor
Janina Kraj Raczyńska
Dodano: 2019-05-15 11:52:23
Ten wiersz przeczytano 1553 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
Ja się nie znam, ale zrezygnowałabym całkiem z
interpunkcji i zmieniła na małe litery.
Ale to ja :)
Pozdrawiam z podobaniem :)
Anna, Koplida dziękuję za dobre słowo.
Serdecznie pozdrawiam :)
Też w pierwszym momencie przyszło mi do głowy
zmartwychwstanie, a jednak tu fajnie zagrały te "mary"
:-) czary. Całość bardzo fajna.
I ja nie jestem znawczynią ale przed /co/
postawiłabym przecinek, gdyż drugie zdanie jest
składowym zależnym.
Przed /aby/ stawiamy przecinek także.
Tyle mądrzenia się :) A wiosna i piękna i mocna w
Twoim ciepłym wierszu :) Pozdrawiam :)
Ładnie.
Pani L dziękuję, poprawki naniosłam, zgodnie z
sugestią. Ufam, że jest dobrze. Interpunkcja to moja
"pięta Achillesa".
Miłego dnia życzę :)
"z martwych powstał" coś uciekło :)
Już mówię jak czytam;
po "brzozach", po "sprostać" po "witają" i po
"wszystkim" nie postawiłabym przecinka.
Po "powstać", "kobierce" postawiłabym kropkę.
Pani Janino, mam nadzieję, że nie obraziłam. Wiersz
zatrzymuje, a ja lubię czytać pani wiersze od dawna,
od czasów kiedy byłam Oną56.
Pozdrawiam serdecznie.
sama mam kłopoty z interpunkcją, ale tu na beju są
naprawdę znawcy- pomogą.
A wiersz piękny.