Percepcja
Nie umiesz tak jak ja
Nauczyć się mowy ptaków
Odczuwać płaczu
Porzuconych dłoni
W chłodzie wieczoru
Szukać resztek
Bliskiego ciała
Nie mogę być tylko cząstką
Pochmurnych myśli
Rzuconych w trzciny
To nie wystarcza
Wymagam szaleństwa
Dzień przekraczania granic
Rozwinie korowód
Związanych ze sobą tkanek
Łabędzi śpiew przerazi
Pustelnika
Chcesz wyzwolić lęk
W zieleni poznaliśmy życie
Dotyk wiatru przenikający
Rdzeń drzewa
Spaliłam już uschniętą gałąź
Bo słyszę w oddali
Galop dzikich koni
Ktoś czeka zbliżając się
W słowach przenika
Ciepło
/ właściwie wszystko w życiu można skrócić..,tylko czy to ma sens???...;-)))/
Komentarze (13)
Nie zgadzam się, że to jest monotonny, przegadany
wiersz- nie wszystko musi być ,,skompresowane",
czasami trzeba kilku wersów więcej, by rozwinąć myśl.
każdy ma inny próg wrażliwości, inaczej postrzega
świat...
Przy tak pięknym wierszu, miłość rozkwita:)
Pozdrawiam.
Każdy człowiek ma oczy, co nie znaczy, że potrafi
widzieć..Podpisuję się pod wypowiedzią Sotka..bądź
nauczycielką :).. M.
Piękny ten "Galop dzikich koni",a atmosfera
miłości.Serdecznie pozdrawiam
czytelnik sam wybiera to co chce i jak chce:)..mnie
uwiodłaś..i robisz to zawsze...
zarówno Krzysztof jak i elojse mają trochę racji... i
tak dobry wiersz
wiersz ma charakter,podoba się.
Podpisuję się pod wypowiedzią Krzysztofa. Ponadto
proponuję podzielić wiersz na strofy.
mnie sie podoba wiersz, lubie taki styl.. ladnie
budujesz atmosfere.. wprowadzasz w klimat powoli..
slowa tutaj maja moc i trafiaja do mnie, szczery glos
z mojej strony!
Dobre zakończenie, reszta odrobinę monotonna, a przez
to przewidywalna.
Po co czytelnik ma czytać cały, długi wiersz, kiedy
już po połowie domyśla się co będzie dalej?
Czytelnik jest leniwy, pamiętaj - trzeba go uwieść!
"Wymagam szaleństwa" odczuwam podobnie :-)
Może go tego nauczysz. Wprowadź go w piękny Twój
świat, w którym pozna prawdziwe piękno. Pozdrawiam:)