Perełka

Miała Tosia pieska,
prześliczną kundelkę.
Z noskiem jak guziczek
i lśniącym futerkiem.

Wszędzie, gdzie szła Tosia,
biegła też Perełka.
Jak miło iść razem,
na wspólnych spacerkach.

Lecz w pewną niedzielę,
coś złego się stało.
Tosia gdzieś zgubiła,
swoją psinkę małą.

Biega, szuka, krzyczy:
„Gdzie jesteś kochana?!”
Lecz Perełka znikła,
jak zaczarowana.

Już wieczór się zbliża
i robi się ciemno.
Tak bardzo bym chciała,
byś była tu ze mną.

Chodź do domu Tosiu,
Wyśpij się porządnie.
W dzień znów będziesz szukać.
Tak będzie rozsądniej.

Lecz Tosia za pieskiem,
tak bardzo tęskniła,
że przez całą nockę,
oczka nie zmrużyła.

A dnia następnego,
skoro słonko wstało,
dziewczynka już szuka
swoją psinkę małą.

Trzeba sprawdzić w parku,
gdzie dnia poprzedniego,
ostatnio widziała,
Kundelka swojego.

Nagle Tosia słyszy
i uszom nie wierzy.
To skomli Perełka
O! Tam! – w dole leży.

Wpadła biedna psinka
wyjść nie potrafiła.
Tak Tosia kochaną
Perełkę zgubiła.

Lecz teraz są razem.
Tosia i jej psinka.
Zabrała Perełkę
do domku dziewczynka.

Każde dziecko marzy,
o takiej przyjaźni.
Bo żyć z czworonogiem
jest o wiele raźniej.

autor

Alicja Romantowska

Napisany: 2016-05-02 Dodano: 2016-05-02 21:50:27

Ten wiersz przeczytano 1533 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie